“Wordt je  onmiddelijk getriggert door een taalfout of denk je dat doet de spellingcontrole er wel voor me uithalen? Het aangeven van taalfouten wordt toch gedaan door zo’n rood kringelstreepje?
Wie in voorgaande zinnen subiet zeven taalfouten of stijlpijntjes ontdekt, heeft mogelijk geen tekstschrijver nodig. Maar wie met moeite de d/t-fout eruit haalt en de naamwoordconstructie wel te pruimen vindt, kan hulp gebruiken.” 

Zo begon ik de conceptversie van dit blog. Ik was te laat met inleveren, er lag nog een tekstje uit een grijs verleden op de plank. Ooit gemaakt met het idee dat ik mijn (potentiële) klanten hiermee een wijze les kon leren over de noodzaak van een goede tekstschrijver (ik dus). Dat kon ik wel recyclen voor een blog voor Tekstnet, dacht ik. Wat zeg ik? Ik nam de tekst vrijwel één op één over. Ik had haast hè, had ik dat al gezegd?

Pijnlijk, pijnlijk

“Interpunctiemankementen, spelfouten, ze komen slordig over. Slordigheid getuigt op zijn minst van respectloosheid”, vervolgde het conceptblog.
‘Ehm, dit weten tekstschrijvers toch wel, mag ik hopen?’ Zo reageerde een van mijn meelezers. Die alinea kan wel weg, was het advies.

“Maar, hoe slecht de indruk ook is die een spelfoutje wekt, in het werk van een goede tekstschrijver is dat een detail. Goede tekstschrijvers kijken in de eerste plaats naar de ontvangers. Wat weten ze al? Wat moeten ze te weten komen? Wat begrijpen ze? Op die manier krijgt een collectie professoren geen poster in Jip-en-Janneketaal voorgeschoteld en een nieuwe Nederlander geen academisch betoog.”
Hoe ironisch. Ik had dus een blog geschreven over goed tekstschrijverschap, met als punt 1: verdiep je in de lezer. Beide meelezers wezen me erop dat een Tekstnetblog niet voor potentiële klanten is bedoeld. Primaire doelgroep zijn tekstschrijvers die lid zijn van Tekstnet of dat willen worden.

Pijnlijk, pijnlijk. Ik had geen moment over de doelgroep nagedacht. Ik wilde snel klaar zijn, had ik dat al verteld?

Huur een tekstschrijver in (of niet?)

Enne, eigenlijk had ik ook niet over het doel nagedacht. Wat beoogt een blog van Tekstnet eigenlijk? Ik pakte er in tweede instantie de handleiding voor nieuwe Tekstnetbloggers maar eens bij. ‘Vakmanschap etaleren’ ‘Herkenbaarheid voor collega’s’ ‘Tips of inzicht geven’. Zomaar een greep uit de handleiding. ‘Een blog is INDIRECTE promo voor Tekstnet. Dus nooit eindigen met ‘huur een tekstschrijver van Tekstnet in’. Ai, ai, ai, daar eindigde mijn conceptblog niet mee, maar het kwam er dicht bij in de buurt:
“Goede tekstschrijvers geven voldoende informatie: niet te veel details, heldere grote lijnen. Met samenhang tussen de tekstdelen. En ze zorgen dat de informatie klopt.
Goede tekstschrijvers zijn ridders te paard tegen onbegrijpelijkheid; dáárom zijn ze zo fel gekant tegen tangconstructies en lijdende zinnen. Weg ermee! Tenzij het de bedoeling is de essentie of het onderwerp te verdoezelen. Dat kan een strategische keus zijn. Ook kan de opdrachtgever in een sector vol blaaskakerij opereren. Kom er maar in naamwoordconstructie!
Goede tekstschrijvers adviseren hun opdrachtgevers, van de keuze van het medium en de toonzetting tot de laatste komma.”

Onderwaterdoelen

Over mijn eigen doelen had ik wel goed nagedacht: snel klaar zijn (had ik dat al gemeld?) en straks op mijn Linkedin-pagina een linkje naar de blog op de Tekstnetsite, om mijn klanten te tonen hoe creatief ik weer iets vakkundigs had neergepend en hoe eervol het is dat zij zaken doen met een blogger van de profclub Tekstnet.
Daar maakte de handleiding korte metten mee: ‘Je blogt namens Tekstnet en dus niet om jezelf te promoten.’ Pff. Gelukkig stond erachter dat dat linkje wel mag.

Wat me ook helder voor ogen stond waren mijn onderwaterdoelen (nu tekstschrijvers de doelgroep blijken te zijn durf ik die term wel te gebruiken): eens lekker los gaan met tekst zonder dat er een opdrachtgever over je schouder meegluurt. En blogervaring opdoen. Als je dat voor Tekstnet doet dan komt er tenminste wat van, want als je niet levert, krijg je dat prompt te horen.

‘Elk blog wordt door twee mensen uit het blogteam gelezen en van feedback voorzien.’ Nog een citaat uit de handleiding. Wat was ik daar blij mee. Twee profs die mij wezen op mijn potentieel feilen als tekstschrijver. Dankzij hen komt daar nooit iemand achter.

Tips

En dan nu de tips:

• Neem tijd voor het maken van teksten en weet dat je tekst niet begint met schrijven, maar met voorbereidingen als doel en doelgroep bepalen.
• Als je een door de wol geverfde tekstschrijver bent, laat je dan niet verleiden tot de arrogante gedachte ‘dat doe ik even met twee vingers in de neus’.
• Laat je teksten als het even kan meelezen door professionele collega’s die geen blad voor de mond nemen.

Spellingscontrole

Liefhebber van het correctiewerk op punten- en komma’s-niveau? Voor jullie de afsluiting van mijn conceptblog:
“Wordt je onmiddellijk getriggertd door een taalfout? oOf denk je: dat’Die haalt doet de spellingcontrole er wel voor me uithalen?’ Zo’n rood kringelstreepje geeft toch het aangeven van taalfouten aanwordt toch gedaan door zo’n rood kringelstreepje?” 
De doelgroep van dit blog onthul ik hiermee vermoedelijk niks nieuws.